σμιγός

ο, Ν

1. μίγμα σίτου και κριθής ή σίτου και σίκαλης

2. αλεύρι ανάμικτο από σίτο και κριθή ή σίτο και σίκαλη

3. μίγμα σπόρων κριθής και σίκαλης που σπέρνεται στο ίδιο χωράφι.

[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. έχει σχηματιστεί από το αρχ. επίθ. συμμιγής με σίγηση τού / i / μετά από σ- (πρβλ. σιτάρι: στάρι) και μεταπλασμό τού αρχ. σιγμόληκτου επιθ. κατά τα δευτερόκλιτα σε -ος, μέσω ενός μτγν. τ. τής γεν. τού συμμιγού (πρβλ. ακριβός < ακριβής)].